![]() |
خطبه های بعد از نماز توسط حاج آقا حسینی
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین باری الخلایق اجمعین و الصلوه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین حبیب الهنا و طبیب نفوسنا ابی القاسم المصطفی محمد و علی آله الطیبین الطاهرین و لعنه الله علی اعدائهم الی یوم الدین *
اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوی الله و اتباع اوامره و الاجتباب عن معاصیه * خودم و همه شما برادران و خواهران محترم مومن و متدین حاضر در نماز عیدقربان را به رعایت تقوی الهی و تبعیت از دستورات خداوند و اجتناب از معصیت او توصیه و سفارش می کنم
تقوا موجب ادراک متعالی و فهم بهتر و بیشتر از دین می گردد. اگر می بینیم که توصیه همه انبیا الهی و امامان معصوم و اولیا الهی و بزرگان دین و اهل کرامت و بزرگوار به این مطلب است علتش فایده ای است که بر این موضوع مترتب شده و آن دیدن بهتر و فهمیدن والاتر و درک زیباتر از واقعیت عالم و موجب فراهم شدن مقدمات برای لذت بردن از تماشای عالم خلقت است
عید قربان عید رهایی از بند شیطان و ایثار و گذشت است و در واقع روزی است که حضرت ابراهیم فرزندش را برای رضای خدا به قربانگاه میبرد.
یکی از سنتهای الهی امتحان و آزمایش است و خداوند انسانهای خود و حتی پیامبران الهی را امتحان میکند، عنوان کرد: حکایت ابراهیم نماد کاملی از تسلیم شدن محض بشر در برابر اراده خدا است و بندگان باید در برابر خواست خداوند تسلیم باشند.
در تعالیم دینی چهار روز به عنوان عید تعیین شده است که عبارتند از: عید فطر، عید قربان، عید غدیر و روز جمعه. در این میان عید قربان یکی از اعیاد مهم و بزرگ مسلمین به شمار می آید به نحوی که برخلاف بسیاری از اعیاد، مورد اختلاف نبوده و همه فِرَق مسلمین این روز را عید می دانند و این عید را فقط مخصوص مؤمنین ندانسته و همه مسلمین را در آن سهیم هستند به همین دلیل این گردهمایی عظیم رهیافتی برای رسیدن به اعتصام به حبل الله است که یکی از مهمترین دستورات اجتماعی اسلام است.
فلسفه قربانی کردن در عید قربان
از جمله آموزههای اسلام برای تکامل و رشد انسانها، ایثار از جان و مال در راه خداوند یگانه است؛ به این معنا که انسان، همه داراییها و امکاناتش را امانتی الهی بداند که باید در طریق بندگی هزینه کند. قربانی کردن نیز نمادی از قطع دلبستگی و وابستگیها و جلوهای از ایثار مال و جان در راه محبوب واقعی و رضای خداوند متعال است. البته آنچه که از قربانی کردن و رسیدن به مقام قرب الهی به وسیله ذبح گوسفند، لحاظ شده، قطع علقه های روحی و مالی است که باعث تقوای قلب و طهارت نفس می شود.
خداوند متعال اصل قربانی کردن را از شعائر الله دانسته و آن را نشانهی بزرگداشت و سپاسگزاری مؤمنان بر نعمت هایش معرفی کرده و قربانی کننده را در گروه و خیل محسنین و نیکوکاران قرار داده است.
در قرآنکریم آمده است: «وقتی شما قربانی میکنید آنچه که متعلق به خدا است، تقوای شماست نه گوشت و پوست قربانی» بنابراین در قربانی کردن هر چند ظاهر کار سر بریدن است؛ اما واقعیت قضیه نهایت تسلیم، سرسپردگی، عشق و علاقه بنده به مولای خود است؛ و در واقع قربانی کردن نمادی از قربانی کردن هواهای نفسانی و ذبح نفس اماره و نوعی جهاد با نفس در جهت زدودن تعلقات و وابستگیهای دنیوی و مادی و رهایی از زندان مال پرستی و دنیاطلبی است.
نظرات شما عزیزان:

